Advocaten en subsidies.

Minister Dekker heeft gelijk. Dat subsidiëren van de rechtshulp is duur en het veroorzaakt te veel onnodige procedures. We hebben een sociaal stelsel dat er voor zorgt dat iedereen beschikt over een inkomen en vrij is om het op de manier uit te geven die hem het beste schikt. Wie wil gaan procederen gaat maar een tijdje niet naar de voetbal kijken bij Ajax of slaat een jaar de vakantie over.

Ook voor de advocatuur is het beter als de gratis rechtshulp verdwijnt. De subsidie houdt een groep advocaten in stand die beter postbodes zouden kunnen worden. Op de grote kantoren laten ze het doen door de nieuwe stagiaires, die er niet veel meer van opsteken dan de namen van de rechters en de inrichting van de rechtbank.

Ik heb de tijd nog meegemaakt dat de rechtshulp nog niet gesubsidieerd  werd, of liever gezegd niet door de overheid werd gesubsidieerd. De advocaten subsidieerden die hulp toen zelf, door hun tarieven naar beneden bij te stellen of over te slaan als rechtshulp nodig was en de cliënt het niet betalen kon. Dat had wel iets aardigs, vond ik. Je kon er altijd op wijzen als iemand vond dat je asociaal veel verdiende.

Advocaat is een aantrekkelijk vak. Anders dan de meeste mensen denken, bestaat het lang niet alleen uit procederen. Veel conflicten worden opgelost in overleg tussen de partijen, waarbij die pas worden bijgestaan door hun raadslieden als het juridisch lastig wordt. Dat is de efficiëntste en goedkoopste manier en het overleg verbetert vaak de onderlinge relaties tussen die partijen.

Nog aardiger werk is het om mensen zo te adviseren dat ze conflicten kunnen voorkomen. Dat doe je door goede contracten voor ze te maken en ze af te houden van te roekeloze ventures of het aangaan van verbintenissen met mensen die niet te vertrouwen zijn. Wat ik vroeger het meeste deed, was Amerikanen en andere buitenlanders uitleggen hoe het rechtssysteem hier werkt en hoe je door gebruik te maken van een verstandige juridische set-up de hier gemaakte winst weer het goedkoopst naar huis kunt sturen. Dat betekende veel reizen, wat ik toen wel aardig vond, maar waar ik de laatste jaren  niet meer zoveel zin in heb. Ik heb een hekel aan dat wachten op de vliegvelden en aan al die drukte om me heen. Ik blijf liever thuis of wandel wat, een rustiger leven voor een oudere man.

Over akasdorp

gepensioneerd advocaat
Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink .