Remigratie als politiek probleem.

Het grootste maatschappelijke probleem waar Nederland als overvol land mee zit, is de massale immigratie van ongewenste vreemdelingen. Drie categorieën springen er daarbij uit. Twee door hun grote aantallen en hun onvermogen om te integreren en een derde door een krankzinnig hoog criminaliteitscijfer.
Die laatste groep betreft de Antillianen, van wie we vermoeden dat ze door hun regering op Curaçao op het vliegveld worden gezet, omdat die van ze af wil. De andere twee zijn de Turken en Marokkanen, van wie de laatsten behalve niet integreerbaar ook nog bijna net zo misdadig zijn als de Antillianen. Turken roven veel minder dan de Marokkanen, wonen ook minder in aparte Turkse wijken, maar ze zijn wel gewelddadig.
Nederland zou met andere woorden al deze immigranten liever kwijt dan rijk zijn en de vraag hoe dat moet is het grote probleem bij de lopende kabinetsformatie.
Daarnaast zijn er nog twee andere problemen waar je eigenlijk niemand over hoort. Een is het probleem van het politieke optreden van D’66 voorman Pechtold. Het andere is de weigering van een aantal politieke voormannen om met Geert Wilders te overleggen hoe er een kabinet tot stand kan komen met zijn steun maar zonder zijn deelname.
Dat Pechtold niet in de politiek thuis hoort is duidelijk. En dat een partij met in doorsnee heel redelijke mensen als D’66 er een leider van dit allooi op na houdt is onbegrijpelijk. Ik weet niet of het tot de taken van een éminence grise als Tjeenk Willink hoort om het bestuur van D’66 te overtuigen dat ze Pechtold zijn congé moeten geven. Maar iemand moet het toch doen en wie anders zou er meer geschikt voor zijn? Het zou de formatie in een klap vlot trekken en D’66 weer tot een politieke partij maken waar zaken mee kunnen worden gedaan.
Geert Wilders wil niet in het kabinet en heeft er bovendien de mensen niet voor. Dat de andere partijen niet met hem willen samenwerken vanwege zijn abjecte politieke denkbeelden is domweg niet waar. Ze willen niet met hem samenwerken omdat zijn PVV van nature een tegenpartij is en je daarom met hem nooit helemaal zeker weet waar je aan toe bent.
Maar bij een vastgelopen formatie als waar we nu mee zitten kan dat nooit een doorslaggevend argument zijn. Als er een kabinet komt met steun van Wilders en hij laat het prompt weer vallen, zoals in het verleden een keer gebeurd is, dan zouden er nieuwe verkiezingen komen die erg slecht voor hem zouden uitpakken. Die angst is daarom overdreven.
Aangezien Wilders een groot voorstander is van het verwijderen van niet integreerbare immigranten uit onze samenleving zou een kabinet, dat dit als belangrijkste programmapunt heeft, op zijn steun kunnen rekenen.
Het uitsluiten van de PVV als gedoogpartner is dus juist op dit moment politieke onzin en Rutte is slim genoeg om dat in te zien. Maar er is nog een ander groot probleem bij de aanpak van ongewenste immigranten en dat is de steun die we daarvoor nodig hebben bij onze buren en met name dan van de Duitsers.
We hebben zelf Wilders is de ogen van de rest van de wereld zwart gemaakt. Daarom kunnen we moeilijk met hem aan komen zetten als we met Angela Merkel willen praten over een fatsoenlijke manier om de moslims Europa uit te krijgen. Los nog van het feit dat we grote moeite zullen hebben om anderen te overtuigen dat individuele moslims wel geïntegreerd kunnen worden maar dat dit niet gaat met moslimwijken waar de mensen via hun schotelantennes in het midden oosten zijn blijven leven.
Het verwijderen van de moslimcultuur uit Europa staat op gespannen voet met de mensenrechten en met name met de vrijheid van godsdienst. Het is met het humanisme net als met andere vormen van geloof, de aanhangers zijn niet vatbaar voor redelijke argumenten. De gedachte dat niet alle godsdiensten het verdienen om overal vrij te worden beoefend, is zo in strijd met de humanistische uitgangspunten, daar is geen discussie over mogelijk. En Angela Merkel is zowel een humanist als de dochter van een dominee. Ondanks vrachtauto’s die over kerstmarkten razen en ondanks al die moordenaars die als asielzoekers naar Duitsland komen, blijft ze volhouden ’ wir schaffen das’ en voordat Duitsland om is hoeven we aan een remigratie programma niet te beginnen.