Modelleren.

In mijn oude kantoor Houthoff Buruma liep iemand rond, die hoofd was van zijn sectie en die een erg dominante persoonlijkheid had. De leden van zijn sectie modelleerden zich naar die man. Ze gingen net zo lopen bijvoorbeeld en ook de stemmen gingen op elkaar lijken.

Even geleden zag ik iets dergelijks. Ik had een onderzoek in het ziekenhuis en werd in eerste instantie onderzocht door een coassistente. Dat was een beeldschone Surinaamse van Hindoestaanse afkomst, maar ze had iets beslists en overtuigend over zich dat je van Surinamers en Hindoestanen niet zo gewend bent. Maar het beviel me wel. Toen ze klaar was haalde ze iemand anders om haar werk te controleren en dat was een arts in opleiding (nog iets ingewikkelders eigenlijk, maar dat kon ik niet helemaal volgen), een Nederlandse van achter in de twintig. Leek niets op de Surinaamse maar had datzelfde flinke en gedecideerde over zich. De competentie straalde eraf. Die keek ook nog even, maar dat was snel gebeurd en toen moest de behandelend arts er zelf ook nog even bij komen, want je weet maar nooit. Die kwam binnen, keek en verdween weer. Dat had een oudere zus van de arts in opleiding kunnen zijn, zo leken die op elkaar in manier van doen en ook een beetje van uiterlijk. Ik kreeg een schok der herkenning. Dat was die kantoorgenoot met zijn staf : druppels water zou mijn kleinzoon zeggen.