De doodstraf hebben we afgeschaft. De afkeer ertegen is zo groot dat zij bij verdrag is uitgebannen. Maar toch, het is het enige wat overblijft als al het andere heeft gefaald. Het in stand houden van de samenleving is belangrijker dan het leven van een individu. Een strafrechtstelsel dat voor hele delen van de doelgroep niet meer blijkt te werken is zelf een aanslag op de samenleving.
Dat zou naar de mening van veel humanisten de herinvoering van de doodstraf ook zijn. En inderdaad, het lijkt een afweging van twee kwaden. De voortschrijdende criminalisering van de samenleving veroorzaakt de verruwing al waar de bestrijders van de doodstraf bang voor zijn, dus de keuze tussen de twee kwaden ligt voor de hand: de doodstraf voor hardnekkige criminelen, waarbij van vergissingen over hun criminele inborst geen sprake kan zijn en een tot inkeer komen illusoir is. Dat is beter dan de verloedering van de samenleving op zijn beloop te laten. Komt er weer een tijd dat criminaliteit een uitzondering is, zoals in het Nederland van de vijftiger en zestiger jaren, dan kan de doodstraf weer worden afgeschaft.
Blog van Toon Kasdorp 