Aan sommige dingen merk je dat je ouder wordt. Ik las een column van Marcel van Dam in de Volkskrant en dacht nee, niet nog een keer! En toen bedacht ik dat ik zelf misschien wel net zo ben. Van mijn kant is dat dan de mensen geduldig uitleggen dat de oorlog van Amerika tegen Irak volkomen terecht was en dat ze alleen niet de fout hadden moeten maken er te blijven zitten, toen ze de boef eenmaal te pakken hadden. Erin en eruit en later in Afghanistan net zo.
Van Dam denkt daar anders over en dat is zijn goede recht. Maar hij heeft een column ter beschikking om de mensen eindeloos over het onderwerp te vervelen. Daar zou de redactie iets aan moeten doen. Mijn site hoeven de mensen niet te lezen, maar een krant is een gewoonte, die kijk je toch tenminste iedere ochtend even door. Daar hoort geen gezeur in te staan, vind ik eigenlijk.
Van Dam is niet bij de Jezuïeten op school geweest en dat is goed te merken. Logica is niet zijn sterkste kant. Uit het feit dat de aanval op Irak al jaren van te voren was voorbereid leidt hij af dat de weigering van Saddam Hoessein om wapeninspecties toe te staan nooit de werkelijke reden kan zijn geweest voor de inval. Dat is onzin.
In de archieven van het Pentagon liggen tientallen en misschien wel honderden plannen klaar voor dit soort invasies, die dan met wat kleine wijzigingen gebruikt kunnen worden als het nodig is. Ik heb geen zin om het hele verhaal nog een keer te vertellen. Als U geïnteresseerd bent, gebruik dan de zoekfunctie op mijn site, tik Saddam Hoessein in en U vindt het.
Het enige dat in die Irak affaire nooit is opgehelderd is de reden waarom de twee christenen, Blair en Bush, er zo van overtuigd waren dat die wapens van massale vernietiging er wel waren, terwijl ze nooit gevonden zijn. Het vermoeden is dat ze een spion hadden in de onmiddellijke nabijheid van Hoessein en dat die had bericht dat de dictator zelf wist dat ze er waren.
Hoe dan ook, de aanval was gelegitimeerd en het aantal doden dat er gevallen is was eerder te klein dan te groot. Duitsland en Japan zijn na afloop van de tweede wereldoorlog en hun massale nederlaag democratische landen geworden. In Irak was het aantal doden naar Arabische begrippen niet groot genoeg om veel indruk te maken. Van Dam heeft gelijk dat het er nog net zo’n zootje is als voor de oorlog en dat, als je zoveel doden maakt als er in die oorlog zijn gevallen, je ook iets moet kunnen laten zien voor de moeite. Wel, Irak is als machtsfactor in de regio uitgeschakeld. Een nieuwe overval op Koeweit of andere oliestaten is niet zo snel meer te verwachten en erger dan Saddam Hoessein zijn de nieuwe machthebbers in Irak nu ook weer niet. Dat kon natuurlijk ook moeilijk.
Als iemand zou willen beweren dat de Arabische landen inherent slechter zijn dan Japan en Duitsland voor die hun nederlagen leden, dan kan ik het daar wel mee eens zijn. Er is in Irak nooit een Hitler geweest, dat is waar, maar meer omdat het de mensen daar aan competentie ontbreekt dan aan slechte wil. Dat Amerika een keer goed de tanden heeft laten zien in dat rovershol was prima. Dat men de verwachting had dat de democratie in Irak zou uitbreken was naïef.
In het algemeen krijgen landen de regimes die ze verdienen en dat was zeker in Irak het geval. Het is niet Saddam Hoessein die de samenleving in Irak zo moorddadig gemaakt heeft. Het is de Arabische samenleving die mensen als Saddam Hoessein de gelegenheid geeft aan de macht te komen. Heeft men bij toeval een wat nettere man, zoals Bashar Assad, dan zijn de gevolgen meestal erger, zoals dat nu in Syrië te zien valt. De vader van Bashar, Hafiz, joeg bij een eerdere opstand in 1982 tien duizend moslimbroeders in een dag over de kling maar hij onderdrukte daarmee de opstand wel. Per saldo kostte dat dus heel wat minder doden dan de voorzichtiger aanpak van zijn zoon.
Van Dam past Nederlandse ethiek voor intern gebruik toe op Arabische landen en Amerika. Dat is op zijn zachts gezegd provinciaals. De wereld is veel minder braaf dan Nederland en we hebben het aan Amerika te danken dat het er relatief rustig is op het moment. Als het aan Van Dam lag was dat wel anders.
Blog van Toon Kasdorp 