De bureaucratisering van het recht.

Abu Qatada, een terreurverdachte tegen wie in een reeks van landen een opsporingsbevel uit stond is in Engeland vrijgelaten op gezag van het Hof in Straatsburg. Dat Hof kwam tot zijn beslissing omdat aannemelijk werd dat in Jordanië, het geboorteland van de man, marteling was gebruikt om bewijs tegen hem te verzamelen. Een species dus van het genus onrechtmatig verkregen bewijs, al leek het oordeel van het Hof over de marteling vooral gebaseerd te zijn op hearsay.
Hoe dan ook, de terrorist mocht door Engeland niet aan Jordanië worden uitgeleverd en omdat hij vast zat in afwachting van die uitlevering was er ook geen reden meer om hem in Engeland vast te houden.
Groot-Brittannië schortte daarnaast de uitlevering op van de radicale imam Abu Hamza al-Masri, die in de Verenigde Staten wordt gezocht, eveneens vanwege terrorisme. Daarmee aanvaardde Groot-Brittannië een andere uitspraak van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM)
Het bewijs dat in Jordanië vermoedelijk inderdaad met gebruik van martelingen is verkregen is, voor zover we weten, conform de feiten. Dat we in beide gevallen met een terrorist te maken hadden staat dus vast voor zover zulke dingen vast kunnen komen te staan. En dat zij niet berecht kunnen worden in de landen die zij bedreigen en waar die berechting mensenlevens kan redden is een schande. Die schande is een gevolg van de bureaucratisering van onze rechtssystemen die tegelijk onschuldigen onvoldoende in bescherming nemen en schuldigen te vaak de dans laten ontspringen.