De greep in de kas van het ABP, die Ruud Lubbers zich had voorgenomen, ging niet door. Maar hoe moet een loonsverhoging voor ambtenaren dan wel worden gefinancierd? De gemakkelijkste oplossing waar indertijd ook voor gekozen is , is om het benodigde geld voorlopig even te lenen en verder te hopen dat door het aantrekken van de economie de belastingopbrengsten zullen stijgen, waardoor er meer financieringsruimte gaat komen in de volgende jaren.
Als we de economische ontwikkelingen van de laatste vijf decennia bekijken zouden we daar misschien in de toekomst wat minder optimistisch over moeten zijn. Als spectaculaire technische ontwikkelingen als computerisatie, het internet en een voortschrijdende automatisering niet tot een economische groei van betekenis hebben geleid, dan mag je er vanuit gaan dat het voorlopig kwakkelen blijft. Zeker als de vluchtelingen stroom aanhoudt die economisch gezien de grootste domper op de groei blijkt te zijn.
De enige echte oplossing is om een stop te zetten op de salariskosten bij de overheid en bij van de overheid afhankelijke instellingen. Binnen die instellingen moet men dan maar besluiten of dat wordt opgevangen door minder personeel in dienst te nemen of door solidair te zijn en met zijn allen de achteruitgang te delen.
Als we daarbij in aanmerking nemen dat het bestaande overheidsapparaat tussen de veertig en vijftig procent van BNP voor zijn rekening neemt en dat die kosten in meerderheid uit loonkosten bestaan, dan lijkt het voor de hand te liggen het niet te laten bij een loonstop maar een stap verder te gaan en de loonkosten van de overheid jaarlijks met een vast percentage te verminderen.
Als we daarbij kiezen voor een vermindering van de overheidssalarissen dan zou dat betekenen dat iedereen in overheidsdienst over tien jaar iets in de orde van grootte van tien procent minder verdient dan nu.
Gemiddeld verdient men op het ogenblik bij de gemeenten drie duizend euro per maand en bij het rijk iets meer. Helemaal vergelijkbaar zijn overheidssalarissen niet met salarissen in het bedrijfsleven, maar het gemiddelde loon ligt bij de overheid zeker hoger dan in het bedrijfsleven, terwijl de toegevoegde waarde van een ambtenaar gemiddeld tien à vijftien procent lager is dan van een employee in het bedrijfsleven. Uit een oogpunt van rechtvaardigheid zou er daarom veel te zeggen zijn voor loonsverlaging bij de overheid.
Voldoende om de kosten van de overheid terug te brengen naar een redelijk niveau is zo’n verlaging overigens niet. Door een hogere efficiency en het opheffen van afdelingen die geen aanwijsbare toegevoegde waarde hebben, kunnen de kosten zeker meer naar beneden. Maar het zou wel erg verstandig zijn om daar een goed plan aan ten grondslag te leggen en er politiek draagvlak bij te zoeken.
In dat verband zou het waarschijnlijk goed zijn om in de toekomst een strikte scheiding aan te brengen tussen politiek en ambtenarij. Iemand met andere woorden, die meer dan een te bepalen aantal jaren in overheidsdienst heeft doorgebracht kan nooit meer volksvertegenwoordiger worden. Omgekeerd kunnen politici dan nooit meer een bestuurlijke of ambtelijke functie krijgen. Als dat gebeurt kan de politiek voortaan weer daadwerkelijk de overheid controleren, net als vroeger en kan de overheid haar aandacht weer richten op de dienstverlening aan de samenleving. Dan komt er een eind aan het naar binnen gericht Haagse wereldje.
-
Meest recente berichten
Recente reacties
janstemerdink op Gedichten. Carla op Broer Jaap. Mark Leman Wijnberg op Polybius Donnie op Kosovo juvnalis op Hobb en Tolkien. Archief
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- januari 2011
- augustus 2010
- april 2010
Categorieën
- afrika
- allochtonen
- Amerika
- Amsterdam
- Balkan
- bedrijfsleven
- België
- beschaving
- Boeken
- bureucratie
- columns in de krant
- corruptie
- discriminatie en bureaucratie
- Duitsland
- energie
- Engeland
- ethiek
- europa
- evolutie
- filosofie
- Frankrijk
- Geen categorie
- geld en economie
- geloof
- geschiedenis
- geweld
- Gezondheid en welzijn
- Griekenland
- herinneringen
- Hobby's
- ideologie
- karel van het reve
- literatuur
- maatschappelijk
- Midden Oosten
- Muziek
- Nederland
- Nieuws en politiek
- onderwijs
- onzin
- oorlog
- oost europa
- Organisaties
- oudheid
- overbevolking
- overheid
- politiek
- privacy strafrecht
- recht
- reizen
- Rusland
- sport
- staatsrecht
- strafrecht
- strafrecht en criminologie
- techniek
- toekomst
- Verenigde Naties
- Verre Oosten
- wetenschap en filosofie
- wiskunde
- zo maar wat
- Zuid Amerika
Meta