Een raar verwijt.

Ik hoorde een wat oudere Surinamer tegen een beleefd luisterende Nederlander zeggen dat die een nazaat zou zijn van slavenhouders terwijl hij, de Surinamer, afstamde van slaven en dat hen dat verdeeld hield. Waarom al die Surinaamse creolen alleen hun neger afstamming en niet hun blanke slavenhouders afstamming erkennen, die toch even zichtbaar is, dat heb ik altijd een raadsel gevonden. Bij de slavenhandel was in Nederland in hoofdzaak de West Indische compagnie betrokken die met een beperkt aantal schepen werkte met meest buitenlandse bemanning. Het was moeilijk bemanning te vinden want slavenschepen stonken vreselijk. In Nederland wilde men er voor geen goud op varen. De bestuurders van de WIC en indirect de aandeelhouders waren wel bij de handel betrokken, maar hun aantal was gering en het percentage voorouders onder hen van U en mij kan onmogelijk erg groot zijn, als U tenminste net als ik een autochtoon bent.
In Suriname zijn alleen onder de Marrons of Bosnegers nog wat volbloed zwarten te vinden maar onder de reguliere creolen geen enkele. De witte inbreng is daar in hoofdzaak van slavenhouders en slavenhandelaren geweest. Dat verwijt is er dus een van een zwarte pot aan een veel lichtere ketel, als U begrijpt wat ik bedoel.
De nazaten van de slavenhouders zitten vooral op Curaçao en in Suriname en pas sinds de dagen van Joop den Uijl ook weer volop in Nederland.

Over akasdorp

gepensioneerd advocaat
Dit bericht werd geplaatst in geschiedenis, Nederland, Zuid Amerika. Bookmark de permalink .