Erdogan is een gevaar.

Het CDA, een fusie van de grote christelijke partijen heeft zich vanaf zijn ontstaan opgesteld in de Nederlandse politiek als een PvdA light. Progressief en blind voor de gevaren die ons bedreigen.
De laatste tijd is dat veranderd, zoals vanmiddag weer eens bleek bij het optreden van Van Haersma Buma in het programma Buitenhof. De oude rol van het CDA in de Nederlandse politiek lijkt nu over te zijn genomen door de VVD en die krijgt er van langs van het CDA, samen met de PvdA.
Buma viel vandaag de regering aan op haar vluchtelingenbeleid en met name op de overeenkomst die onze premier in de maak heeft met Turkije. Hij vindt – en terecht meen ik – dat de EU zich door Turkije laat piepelen. Van de andere kant komt hij niet met zinnige maatregelen die we tegen de moslimisering van Turkije door Erdogan zouden kunnen nemen. Zijn analyse is wel juist, maar hij weigert openlijk uit te spreken dat Turkije nu een vijand is en dat we het beter met Rusland op een akkoord zouden kunnen gooien over Oekraïne om gezamenlijk Turkije te kunnen aanpakken.
We zouden dan in Noord Europa gezamenlijk uit de NATO moeten stappen, met een gelijktijdig aanbod aan de VS om tot een nieuw soort militaire alliantie te komen, die beter is aangepast aan de problemen van de een en twintigste eeuw. Duitsland, dat meer dan de andere Europese landen te lijden heeft onder Turkse schurken, laat na om initiatieven in deze richting te nemen. Merkel probeert Turkije om te kopen en laat na om kritiek te leveren op het abjecte gedrag van Erdogan.
In elk geval zouden we niet lijdelijk moeten toezien hoe de volgelingen van Kemal Ataturk nu in de gevangenis terecht komen en kranten met kritiek op Erdogan genationaliseerd worden of eenvoudig gesloten. Een alliantie met een dergelijk land is behalve onverstandig ook abject.
Onze landgenoot Erik Zürcher is verantwoordelijk voor de vervreemding die tussen Turkije en Europa heeft plaats gevonden. Een vervreemding ook tussen Turkije en zijn eigen moderne elite. We hebben de morele plicht om de islamistische krachten in Turkije uit te schakelen en het land terug te brengen op het pad van de moderniteit. In Europa wordt sterk onderschat hoe groot het gevaar is dat Erdogan vormt voor de vrede in de wereld.