Moebarak was als regeringsleider ongeveer het beste compromis dat je in een Arabisch land kunt treffen. Dat die man veroordeeld is voor de wreedheden die tijdens de Arabische lente zijn begaan is erg onlogisch. Egypte heeft een lange periode van vrede aan hem te danken. Er was wel geweld in zijn regeringsperiode maar het was vergeleken met de regering van eerdere heersers in het land minimaal.
De samenlevingen in de Arabische landen zijn van een Ottomaanse kwaliteit. Alleen met geweld kan er worden geregeerd en een juiste dosering is geen kwestie van ethiek maar van praktisch inzicht. Puur uit een oogpunt van het aantal mensenlevens heeft de vader van president Assad het met zijn slachtpartij in Hama in 1982 beter gedaan dan zijn zoon in de laatste jaren. Die zoon wilde geweld op grote schaal vermijden maar heeft nu al een veel groter aantal slachtoffers gemaakt dan zijn vader tijdens diens hele regeringsperiode.
Aan het einde van de tweede wereldoorlog heeft er in Griekenland een burgeroorlog gewoed die goed is te vergelijken met die in het Syrië van vandaag. De Griekse heeft zo’n 160 duizend mensen het leven gekost, meer slachtoffers dan de Duitsers hebben veroorzaakt bij hun verovering van het land. De overwinnaars in die burgeroorlog waren de rechtse kolonels, dezelfde die later het kolonelsregime hebben opgezet. De verliezers waren de communisten, die vanuit Joegoslavië steun kregen tot het moment dat Tito ruzie kreeg met Stalin. De steun uit Joego Slavië hield toen op en dertien duizend communisten werden met napalm uit hun laatste steunpunt gebombardeerd. De rest zat al vast in strafkampen waar de meeste niet levend meer vandaan gekomen zijn.
Zo erg lang is dat allemaal nog niet geleden. Het geweld van de Joegoslavische burgeroorlog (van 1991 tot 1999) is recenter, maar van het zelfde kaliber. Albanië, Joegoslavië, Roemenië, Bulgarije, Griekenland, het is allemaal van het zelfde laken een pak en Europees zou ik het liever niet willen noemen. Ottomaans is een betere typering en het lijkt me goed als we zouden besluiten dat Europa en de landen uit het voormalige Ottomaans rijk niet bij elkaar horen.
Een tijdlang heeft dat anders geleken voor het nieuwe Turkije, dat immers door Moestafa Kemal Ataturk zo was opgezet dat het als seculiere staat een plaats in Europa zou kunnen verwerven. Sinds de islamisten onder Erdogan de macht in handen hebben gekregen is de klok daar teruggedraaid.
We hebben in Nederland iemand, die aan deze ontwikkeling een niet geringe bijdrage heeft geleverd. Jan-Erik Zürcher, die een tijd lang directeur van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis is geweest , heeft Europa wijs gemaakt dat de partij van Erdogan een soort Turkse CDA zou zijn. Op zijn aanraden is de deur voor Turkije wijd open gezet op voorwaarde dat we daar niet meer het soort ingrijpen van het leger zouden meemaken, waarmee tot dan toe de grondwet van Ataturk was gehandhaafd. Het leger begreep de wenk en heeft zich ingehouden, ook toen zo’n honderdtal hoge officieren in het gevang werd gegooid omdat ze ervan verdacht werden de seculiere grondwet te hebben willen verdedigen.
Het is Erdogan gelukt Turkije terug te brengen in het kamp van de Dar al Islam en het daarmee als kandidaat voor Europa te diskwalificeren. Griekenland heeft ons altijd willen laten geloven dat Turkije onze vijand was en aangezien zij zelf ook vijanden zijn van de Turken beschouwden ze zich als onze vrienden. Dat is een bekende misvatting. Les ennemis de nos ennemis zijn niet noodzakelijk nos amis. Ook al is Erdogan niet langer geïnteresseerd in Europa, dat wil niet zeggen dat Europa voor Griekenland moet kiezen in hun onderlinge conflict. A pox on both your houses lijkt de betere reactie te zijn. Gewoon, geen Balkan in Europa, dat is de beste oplossing. En of Zürcher nu zo’n goede keus voor het IISG is geweest, dat valt te betwijfelen. Daar denken ze zelf ook zo over geloof ik, want hij was er snel weer weg.
-
Meest recente berichten
Recente reacties
janstemerdink op Gedichten. Carla op Broer Jaap. Mark Leman Wijnberg op Polybius Donnie op Kosovo juvnalis op Hobb en Tolkien. Archief
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- januari 2011
- augustus 2010
- april 2010
Categorieën
- afrika
- allochtonen
- Amerika
- Amsterdam
- Balkan
- bedrijfsleven
- België
- beschaving
- Boeken
- bureucratie
- columns in de krant
- corruptie
- discriminatie en bureaucratie
- Duitsland
- energie
- Engeland
- ethiek
- europa
- evolutie
- filosofie
- Frankrijk
- Geen categorie
- geld en economie
- geloof
- geschiedenis
- geweld
- Gezondheid en welzijn
- Griekenland
- herinneringen
- Hobby's
- ideologie
- karel van het reve
- literatuur
- maatschappelijk
- Midden Oosten
- Muziek
- Nederland
- Nieuws en politiek
- onderwijs
- onzin
- oorlog
- oost europa
- Organisaties
- oudheid
- overbevolking
- overheid
- politiek
- privacy strafrecht
- recht
- reizen
- Rusland
- sport
- staatsrecht
- strafrecht
- strafrecht en criminologie
- techniek
- toekomst
- Verenigde Naties
- Verre Oosten
- wetenschap en filosofie
- wiskunde
- zo maar wat
- Zuid Amerika
Meta