Over Marokkaanse wijken.

In de ingezonden stukken rubriek van de Volkskrant speelde zich een discussie af over de vraag of we de Marokkaanse gemeenschap in Nederland wel aansprakelijk konden houden  voor gewapende overvallen en andere gewelddaden, nu we ons als Nederlanders ook niet verantwoordelijk voelen voor het van onze normen afwijkend gedrag van Heleen Mees – Nijkamp in New York.

Dat is natuurlijk een weinig voor de hand liggende vergelijking, zoals meteen al door een brievenschrijver werd opgemerkt, maar waar komt zoiets vandaan? Hoe komt iemand op het idee dat twee zulke heel verschillende zaken onder een noemer zouden zijn te brengen?

Zelf zegt de initiator van de discussie Van Schijndel: we zijn allemaal individuen. Zoiets als een Marokkaanse gemeenschap  bestaat eigenlijk niet[1]. Maar ook dan is de privé ruzie tussen Nijkamp en haar oudere minnaar niet te vergelijken met de criminaliteit van 60% Marokkaanse jongens en een ander maar ook nog fors percentage Marokkaanse meiden.

Alleen al dit soort astronomische getallen geeft aan dat het wel iets te maken heeft met de Marokkaanse en de Nederlandse gemeenschappen en de interactie tussen die twee.

Individuele Marokkanen verschillen helemaal niet zo veel van Nederlanders. Als ze deel uitmaken van de reguliere Nederlandse gemeenschap, hun school afmaken en een baan hebben waar ze met andere Nederlanders leven of als ze je buur zijn in een gewone Nederlandse wijk, is het percentage prettige en minder prettige buren bij Marokkanen niet anders dan bij andere Nederlanders of onder immigranten uit de buurlanden.

Die mijnheer Van Schijndel  uit Utrecht, die vond dat gemeenschappen niet bestaan en we daarom alleen individuen kunnen aankijken op wat ze persoonlijk doen, moet eens even doordenken over wat hij zegt. Hij is een racist, als hij meent dat het allemaal genetische aanleg is, waardoor de Marokkanen en de Antilianen zich zo onderscheiden van zijn Utrechtse buren. Of misschien meent hij net als mijn correspondent San dat het alleen een kwestie is van armoede en achterstelling?

Nu denk ik persoonlijk dat het grotere geweld in zwarte gemeenschappen overal op de wereld te opvallend is om alleen aan culturele factoren toe te schrijven en in die zin ben ik dus ook een racist. Maar het verschil tussen Hindoestanen en Pakistanen, vooral als ze in het buitenland wonen, is veel te groot om dat aan genetische verschillen te kunnen wijten. Die zijn er domweg niet. Het kan niet anders of hun cultuur en geloof spelen daar een rol in. Dat de criminaliteit in Marokko, of je het nu over Rabat hebt of over het Rift gebergte, veel kleiner is dan onder Marokkanen in Nederland, wijst erop dat het niet alleen de Marokkaanse cultuur is, maar ook de manier waarop wij op die cultuur in Nederland reageren.

Marokkanen en Pakistanen delen een geloof, dat geweld en criminaliteit wel veroordeelt maar minder sterk dan humanisme en het christelijke geloof dat doen. In hun thuislanden  is de reactie van de overheid op antisociaal gedrag veel directer en harder dan in Nederland. Daarom zie je ook dat, als die overheid het om een of ander reden af laat weten, het oplaaiend geweld in moslimlanden meteen in chaos en burgeroorlog ontaardt. Vrede omdat je daar de voorkeur aan geeft boven geweld en conflict is een onbekend verschijnsel in Mohammedaanse landen. Wat er aan vrede is, wordt afgedwongen met geweld.

Hier in Nederland en andere Europese landen hebben we moslim wijken laten  ontstaan waarin de islamitisch cultuur kon worden voortgezet met behulp van schotelantennes en moskeeën, zonder de sterke repressie die men daar van overheidszijde gewend is. Het optreden van de Nederlandse justitie en van de jeugdzorg wordt daar met verachting bekeken, terwijl de imams het morele verval van de westerse samenleving aan de kaak stellen en daardoor de haat en minachting jegens Nederlanders aanwakkeren.

Als we iets aan de Marokkaanse criminaliteit willen doen zullen we ons dit horen te realiseren. Iedereen die zich met het onderwerp bezig houd krijgt het verwijt dat hij niet met een oplossing komt. Maar als Wilders dan voorstelt ‘minder Marokkanen’, dan doen 5000 medelanders  aangifte wegens haat en discriminatie.

Nu heeft ieder land wel vijf duizend idioten, daarin is Nederland heus geen uitzondering, maar iedereen, ook Wilders, ziet wel in dat de middelen om het aantal Marokkanen te beperken gelimiteerd zijn. Bovendien willen we veel Marokkanen helemaal niet kwijt, we willen alleen van het geweld en de criminaliteit in hun wijken af. Dat zal zeker maatregelen nodig maken die met de bestaande wet en regelgeving  niet te verwezenlijken zijn. Ik vind daarom dat we voor het vinden van een oplossing zouden moeten beginnen met die discussie. Wat moet er in de wet veranderen om ons in staat te stellen van moslimcriminaliteit af te komen? We moeten er van uitgaan dat de immigratie van een paar miljoen niet westerse allochtonen onomkeerbaar is en dat we onze overheid en wetgeving dus aan zullen moeten passen. Het integreren van de nieuwe Nederlanders heeft hogere prioriteit dan het bewaren van een op het individu gerichte strafwetgeving die tegen groepscriminaliteit niet gewapend blijkt.

[1] Een dergelijk idee kunt U ook aantreffen bij San, een Turkse Nederlander met wie ik vaak op deze site van mening verschil. Was het maar zo! Als er geen etniciteiten op aarde waren hadden we heel wat problemen minder.

 

Over akasdorp

gepensioneerd advocaat
Dit bericht werd geplaatst in discriminatie en bureaucratie, maatschappelijk, Midden Oosten, Nederland, wetenschap en filosofie. Bookmark de permalink .

Een reactie op Over Marokkaanse wijken.

  1. Guus Derksen zegt:

    Betreffende eerste alinea: In het Dagblad De Limburger stond Vrijdag jl. een lezersbijdrage van ene Jan van de Ven. Over twee van de 3 kolommen biedt hij op ironische wijze zijn onzinnige excuses aan voor van alles en nog wat, dingen waaraan hij zelf niet schuldig is.
    Steunend op deze eerste twee kolommen laat hij in de laatste kolom zien hoe onzinnig het dus óók is om te verlangen dat moslims zich excuseren voor de wandaden van een zestal terroristen.
    Dit gelezen hebbende dacht ik, het klopt niet wat van de Ven zegt, maar waar zit de denkfout? Is het omdat moslims, bij wijze van spreken, het boek men de ‘licence to killing’ op het nachtkastje hebben liggen en zich daardoor vereenzelvigen met de daders? Is het zo, dat wij niet zozeer excuses vragen maar iets in de geest van ‘wij willen integreren en wij verafschuwen dit ook’ in een protestmars?

Reacties zijn gesloten.