Het onbesproken probleem.

Ik heb vorig jaar gekeken naar het lijsttrekkersdebat tussen de kleine partijen. Alleen het CDA bracht onder woorden wat bij een meerderheid van Nederlanders leeft als het grote probleem van ons land en van onze buurlanden: de ongewenste aanwezigheid van grote groepen moslims die hun vijandige en gewelddadige cultuur uit het midden oosten en de Maghreb mee hebben genomen hier naar toe.
De rest van het Haagse grut negeerde dat volkomen en praatte er om heen. PVV en VVD, de twee grote partijen van het moment, deden niet mee en alleen daarom als was het debat verminderd interessant. Wie uitblonk als degene die je vooral uit de regering moet zien te houden was Jesse Klaver.
Op dit debat af te gaan zou het wel een coalitie tussen VVD en CDA worden, met zwijgende steun van de PVV en wat bijkomende steun die links en rechts kan worden opgeraapt. Van een linkse meerderheid is geen sprake en van een gezamenlijk links beleid nog veel minder.
Een soort confuse helderheid dus. Wat iedereen laat blijken is vooral wat hij niet wil, geen PVV met name, maar hoe het land geregeerd ging worden, bleef volkomen onduidelijk. Vooral als de peilingen bewaarheid zouden worden die voorspelden dat de PvdA als grote partij van het toneel verdwijnt. Zoals U weet is dat intussen gebeurd me als gevolg dat de VVD wat naar links is opgeschoven.