Dat Suriname en Curaçao failed states zijn valt moeilijk te ontkennen. Het is ook een feit dat Nederland best wat meer zorg zou kunnen besteden aan zijn Caribische gemeenten Aruba en Bonaire. Het lokale bestuur schiet in de west te kort en de bevolking zou er mee gebaat zijn als bestuur en politie uit handen van de lokale machthebbers zou worden gehaald.
Venezuela is een van de weinige overgebleven marxistisch geregeerde landen. De bevolking is er het laatste jaar massaal op de vlucht geslagen, vooral naar Colombia en Brazilië, maar nu zijn er ook 100.000 op Curaçao terecht gekomen. Die zijn door de Curaçaoënaars met zijn allen in het gevang gestopt. Via de VN wordt er nu een beroep op Nederland gedaan om hier iets aan te doen. Terecht meen ik. Nederland is verantwoordelijk voor het militaire en het buitenlandse beleid van Curaçao. We kunnen ons als koninkrijk niet permitteren dat er onder onze vlag dit soort anti-humanitair beleid gevoerd wordt. Met behulp van onze militaire aanwezigheid daar en in overleg met onze bondgenoot Amerika en misschien ook met Colombia moeten we een woonplaats voor de vluchtelingen zoeken en zorgen dat ze daar menswaardig worden behandeld. Misschien heeft het tegen deze achtergrond ook zin om de relatie met Curaçao nog eens goed tegen het licht te houden.
De mislukte dekolonisatie van Suriname en de Nederlandse Antillen hebben we te danken aan Den Uijl. Die maakte Suriname onafhankelijk, met behoud van status als lid van het koninkrijk. Prompt vertrok ongeveer de helft van de bevolking naar Nederland. Aan dezelfde Den Uijl, toen die nog wethouder van Amsterdam was, hebben we de bouw van de Bijlmer te danken. Deze uitbreiding van de stad was een mislukking geworden. Niemand wilde er wonen en de hoge woontorens die er gebouwd waren stonden goeddeels leeg. Den Uijl gebruikte later als minister handig de ene mislukking om de andere te bedekken en stopte al de nieuwkomers uit Suriname en de Antillen in de Bijlmer. Omdat die flats veel te duur waren voor mensen met een sociale uitkering, werden in overleg met de betrokken woningbouw verenigingen de huren aangepast. Ook toen er later immigranten uit Afrika naar Nederland kwamen bood men die huisvesting in de Bijlmer, die zo in een paar decennia de eerste Afro Europese volkswijk van Europa is geworden. Ik geloof niet dat officieel ooit is uitgerekend wat dit Amsterdam en Nederland allemaal gekost heeft, maar het moet indrukwekkend veel zijn geweest.
In 1992 stortte een vliegtuig van El Al neer op de flats Klein Kruitberg en Groeneveen. Daarbij kwamen officieel 43 mensen om het leven, maar het bleek dat er naast de geregistreerde bewoners een onbekend, maar groot aantal niet geregistreerde Afrikanen in de flats hadden gewoond. De feitelijk bewoning van de Bijlmer had, naar schatting van een gemeenteambtenaar, die ik daarover geraadpleegd heb, gemakkelijk het dubbele kunnen bedragen van wat er officieel geregistreerd stond.
Die niet geregistreerde mensen zullen dus wel geen uitkering krijgen, denk je dan. Maar waarvan zouden ze dan leven? Werden ze onderhouden door vrienden en kennissen die wel geregistreerd stonden of zijn er voor de illegalen nog andere manieren om aan de kost te komen?
Blog van Toon Kasdorp 