Dat is hoe Sigrid Kaag zich zegt te voelen en dat lijkt me heel goed mogelijk. Zij is hier wel geboren, maar heeft een flink deel van haar leven in het buitenland gewoond, ook tijdens haar vormende studiejaren. Veel van haar overtuigingen zijn zo on-Nederlands als het maar kan.
Haar man, Anis al-Qaq, is Palestijn en zelf noemt ze ook haar vier kinderen Palestijns. Haar dochter Janna twitterde “Marwan Barghouti for president”. Deze Marwan Barghouti is tot vijf keer levenslang veroordeeld wegens bewezen betrokkenheid bij drie terreuraanslagen, waarbij vier Israëli’s en een Griekse monnik om het leven kwamen. Dus met die Palestijnse opvoeding van haar kinderen is het wel gelukt.
Kaag onderhoudt goede relaties met de Sjiitische terreurorganisatie Hezbollah, wat haar ondermeer van pas kwam, toen ze als vertegenwoordigster van de UNWRA in Palestijnse kampen werkte. Sigrid Kaag is voorstandster van de anti-Israëlische boycotbeweging (BDS). Zij vindt de migratie waaronder ons land gebukt gaat “een verrijking voor de Nederlandse samenleving”. Dat zijn allemaal geen dingen waarmee je je populair maakt hier in Nederland.
Het is inderdaad voor een Nederlandse minister niet bepaald een fraai record, maar het is aan de andere kant toch wel weer te begrijpen waarom minister president Rutte zo op haar valt. Ze is extreem intelligent en heel gemakkelijk in de omgang. Ze is meer dan de andere ministers positief gestemd over de Europese samenwerking. Ze is lid van D66 en door de privé moeilijkheden van partijleider Pechtold is de aanwezigheid van een flinke minister van die partij gewenst in het kabinet . Het ministerie waar ze zit is niet erg belangrijk, maar haar deelname aan het kabinet verbetert daar de sfeer. Zo denk ik in elk geval dat premier Rutte het ziet.
Blog van Toon Kasdorp 