Toen de Joodse elite tijdens de Babylonische gevangenschap in Mesopotamië terechtkwam, kregen ze van de geleerden van dat land een duidelijk idee over de schepping van de wereld en nieuwe ideeën over goed en kwaad. Die zien we terug in de Joodse Thora. Wat de Joden daarnaast in die ballingschap hebben opgedaan, is het Joodse schrift en ook een nieuwe informatiedrager: de kleitablet. Maar klei is er niet in Palestina en de tabletten zijn ook te zwaar voor vervoer. Papyrus is lichter. De eerste Thora is geschreven op kleitabletten, maar papyrusrollen, zoals ze die in Egypte maken, zijn gemakkelijker mee te nemen en zijn later de standaard geworden.
Toen de Joden van Cyrus de Grote vijftig jaar later toestemming kregen om terug te gaan naar Palestina, bleken ze daar niet langer godsdienstig en cultureel op een lijn te staan met de daar achtergebleven landgenoten. Die werden voortaan Samaritanen genoemd in de Joodse traditie.
Die traditie is geboren in Mesopotamië, waar de oude stamgod Jahweh een metamorfose onderging die hem geschikt maakte om de god van monotheïsten te worden, de God en Allah van christenen nu en van moslims.
Blog van Toon Kasdorp 