Geregistreerd partnerschap.

Toen ik mij in een stukje van vóór 2014 afvroeg waarom eigenlijk niet iedereen kan volstaan met een geregistreerd partnerschap en wat het verschil nog was met een huwelijk, werd ik er door een lezer op gewezen dat er wel degelijk een verschil bestond, te weten de adoptie. Hij had er aan toe kunnen voegen dat er nog een ander verschil was, namelijk de erkenning in het buitenland. Maar wat die adoptie betreft, was het hem misschien ontgaan dat in Nederland ook een alleenstaande kon adopteren en dus ook eén van de partners in een geregistreerd partnerschap. In de praktijk maakte dus ook toen al de adoptie geen verschil, maar toch blijft het geregistreerde partnerschap voor veel mensen op een of andere manier tweede keus.
Ik vind dat ook wel iets aardigs hebben. Het huwelijk bestaat al zoveel langer dan de Nederlandse wet en zelfs dan dan de Staat der Nederlanden. Het is eigenlijk niet iets waar je als wetgever aan moet gaan zitten prutsen. Eigenlijk vind ik dus zo’n registreerde verhouding meer iets voor lesbo’s en homo’s. Misschien heeft de wetgever dat ook wel gevonden maar het op een of andere manier discriminerend geacht en het daarom ook opengesteld voor de ouderwetse man-vrouw relatie.