Eradus en haar strafkamers.

Waarom ik vind dat het Amsterdamse Hof het niet erg goed gedaan heeft in de zaak Wilders kunt U in andere stukjes op deze site vinden, als U in de zoekfunctie Wilders intikt. Ik ga daar nu niet verder op in.
Dat de rechtbank het al niet veel beter heeft gedaan blijkt uit de wraking en alle roering die er aan vooraf ging. Tot nu toe is alleen het OM in deze zaak overeind gebleven en de raadsman van Wilders, Bram Moszkowicz. De Commissie Meijerink bracht haar rapport uit en bleek evenzeer ontevreden over de gang van zaken, zij het misschien om wat andere redenen dan die ik er voor gegeven heb.
Op 17/1/11 gaf de president van de Amsterdamse rechtbank, Mevrouw Eradus, naar aanleiding van het rapport Meijerink een interview aan Het Parool, waarin ze het optreden van haar rechtbank verdedigde. De schuld, voor zover daar sprake van was, trok ze toe naar zich zelf en naar het bestuur van de rechtbank.
Ze had er als president voor moeten zorgen dat er een professionele wrakingskamer klaar stond tijdens het pleidooi en dat had ze niet gedaan. Dat ze daarmee aangaf het niet met de uitspraak van de betrokken ‘noodwrakingskamer’ eens te zijn geweest zal wel niet per ongeluk zijn.
Ze was niet erg te spreken over het gedrag van Moors c.s. die de notitie van AG Aben hadden laten uitlekken. Zoals U weet heeft dat uitlekken later Aben zijn plaats in de Hoge Raad gekost. Dat was inderdaad een nogal vreemde move van Moors, net als de publieke kritiek die hij gaf op zijn collega van de wrakingskamer. Wraken heeft, anders dan hij toen in foro publico zei, niet noodzakelijk iets met een gebrek aan integriteit van de gewraakte te maken. Het kan ook gewoon zijn onhandigheid of zijn incompetentie wezen. Niemand heeft bij mijn weten gesuggereerd dat het hier ging om een gebrek aan integriteit van de betrokken strafkamer, maar erg handig was het natuurlijk allemaal niet.
Niet zijn wraking doet af aan de integriteit van Moors maar wel zijn gedrag na de wraking. Het is weinig professioneel om in het openbaar te reageren als hij gedaan heeft. Een verstandig mens reageert helemaal niet, ook niet bij de koffieautomaat op de gang, wat, zoals Mevrouw Eradus suggereerde, de juiste plek zou zijn.
Zij refereerde in haar interview aan eerdere problemen bij haar rechtbank, onder aan andere de als te licht ervaren straf voor Volkert van der Graaf. Ze weet de commotie daarover aan de druk van de media, waar haar rechters niet tegen bestand bleken, ondanks de mediatrainingen die zij toch wel gekregen hadden.
Ze leek verder te zeggen dat de voorzitter van een strafkamer inspraak zou moeten hebben bij de samenstelling van de wrakingskamer, maar misschien heeft de interviewer dat verkeerd begrepen. Dat zou een heel ongebruikelijke gang van zaken zijn en wellicht een reden om ook die kamer dan weer te wraken, met een eindeloze regressie als gevolg.
Meijerink c.s. verweten in hun rapport de rechters dat zij de politieke of staatsrechtelijke implicaties van het proces onvoldoende in hun beschouwingen hadden betrokken, maar Mevrouw Eradus wees die beschuldiging van de hand. Na de zware kritiek op het Hof was dat probleem wel duidelijk geweest, vond ze en inderdaad, dat lijkt moeilijk anders te kunnen.
De nieuwe kamer voor de hervatting van het proces, weten we nu, bestond niet uit vrijwilligers, de leden zijn voor die taak aangewezen door het bestuur van de rechtbank.
Ook aan de NOS gaf Mevrouw Eradus die zelfde avond nog een interview, maar veel nieuws bracht dat eigenlijk niet meer. De rechtbank was door het gebeuren niet veranderd meende ze, al zou men lessen trekken uit het rapport van de commissie Meijerink
We wachten af.

Advertenties