Stel dat we hier vroeg of laat een einde maken aan de immigratie uit de moslimwereld, wat doen we dan met de moslimgemeenschappen die zich intussen hier gevestigd hebben? Zij zijn niet alleen een bron van terrorisme en criminaliteit, maar ze zijn ook een ernstige hinderpaal voor de integratie in de westerse samenleving van individuele moslims.
Ik geloof niet dat bij de politieke partijen of in de overheid zich iemand met dit probleem bezig houdt, vooral ook omdat er nog steeds een taboe op rust. Maar we hebben vrijheid van meningsuiting en, taboe of niet, er mag hardop over gedacht worden, zolang het maar niet leidt tot haat zaaien of bevolkingsgroepen die zich beledigd voelen.
Om met dat laatste te beginnen, als we hier straks geen moslim bevolkingsgroep meer hebben dan is er ook niemand meer om zich beledigd te voelen, dus dat probleem lost zich zelf ooit op. Maar te verwachten valt dat het integreren van de moslims in onze steden tot verzet zal leiden met name van de jongeren die ook nu al hun schoolopleidingen niet afmaken, daarom ook geen werk kunnen vinden en die massaal in de criminaliteit vervallen. Voor die groep in het bijzonder moeten we dus naar oplossingen zoeken en gedwongen emigratie lijkt daarbij het meest voor de hand te liggen.
Het beste zou dat op Europees niveau georganiseerd kunnen worden. We zouden bij voorkeur ergens in Marokko of in Mauritanië opvangcentra kunnen bouwen waar we allochtone delinquenten, maar ook asielzoekers, uitgeprocedeerde illegalen en andere would-be immigranten naar toe kunnen sturen. Per boot, want dat is het efficiëntste.
Het zou goed zijn de delinquenten in eerste aanleg van de rest gescheiden te houden, maar de ervaring leert dat met de leeftijd ook de neiging tot criminaliteit afneemt en dat we hier dus met een tijdelijk probleem te maken hebben. Zo’n oplossing zou langs verschillende kanten werken. We breken de criminele wijken in onze steden af en we maken het minder aantrekkelijk voor de Afrikaanse immigranten om deze kant op te komen. Tenslotte kunnen de nieuwe centra die we daar bouwen een kern van ontwikkeling vormen voor Afrika, zodat het mes uiteindelijk wel aan drie kanten snijdt.
Vrijheid van godsdienst wil zeggen dat je niemand moet dwingen iets te geloven en dat je hem ook niet kunt verbieden iets wel te geloven. Maar als de cultuur die uit een godsdienst voortvloeit bewijsbaar niet bijdraag aan het geluk van de gelovigen zelf en van de rest van de wereld, dan is er niets op tegen om zo’n godsdienst in zijn bestaande vorm goed aan te pakken.
Op het Indische subcontinent is te zien hoe het moslimgedeelte in vrede en welvaart achter blijft bij de rest en ook in zwart Afrika, in Nigeria bijvoorbeeld is het christelijke deel opvallend veel welvarender dan het moslim gedeelte. Er kan weinig twijfel over zijn dat iedereen beter af zou zijn zonder moslim gemeenschappen en dus ook zonder moskeeën, moslim imams etc..
Blog van Toon Kasdorp 