Hoe mensen die een volle baan hebben aan het schrijven van blogs toekomen begrijp ik niet. Ik zou er, voor ik ophield met werken, nooit de tijd voor gevonden hebben. Je schrijft niet alleen je stukjes, wat je een paar uur per dag kost , maar je bent ook nog een behoorlijke tijd bezig met nachecken van je feiten en met het beantwoorden van reacties, die soms wel en soms niet op het blog zelf worden gegeven.
Het is daarbij wonderlijk hoe voorzichtig mensen kunnen zijn bij het geven van een eigen mening, vooral als ze een functie in de politiek of de ambtenarij hebben. Ik heb moeite me daar wat bij voor te stellen. Je kunt als ambtenaar of minder bekende volksvertegenwoordiger toch best de discipline accepteren die je baan nu eenmaal meebrengt, zonder dat je daarvoor een eigen mening prijs hoeft te geven? Wordt het je te gek met de partijdiscipline, dan kun je nog altijd opstappen. We leven toch in een vrij land? Ik kan me moeilijk voorstellen dat premier Rutte of Marjolein Moorman mensen zouden laten ontslaan alleen omdat die op sommige punten er een andere mening op nahouden dan zij zelf.
Ik heb eens een lijstje gemaakt van een paar radicale stellingen die ik op mijn blog gezet heb en waarop ik soms geen enkele reactie gehad heb op die plek maar wel via een andere weg telefonisch of via een gemeenschappelijke kennis.
Veel instemmende reacties bijvoorbeeld op mijn stelling dat de EU het beter zonder parlement en commissie zou kunnen stellen en beter af zou zijn met deskundige doelorganisaties.
Instemming met mijn overtuiging dat een grondige grote schoonmaak bij de overheid alleen kan via vervanging van de bestaande overheidsinstellingen en niet door een geleidelijke verbetering van de bestaande organisaties. Ook instemming met de constatering dat Plasterk dat niet erg handig aanpakt.
Gemengde reacties op mijn stelling dat de meeste journalisten en politici die over neoliberalisme praten van hun gezond niet weten waar ze het over hebben.
Instemmende reacties met mijn stelling dat liberalen juist voorstanders zijn van een effectieve overheid maar dan wel van een schoenmaker die zich bij zijn leest houdt.
Gemengde reacties op mijn voorstel om de agogische studierichtingen af te schaffen aan universiteiten en hogere toelatingseisen te stellen aan andere geesteswetenschappen. Positieve uit de bèta hoek en mirabele dictu ook een paar van sociologen, maar van die kant toch vooral verontwaardiging.
Dat zijn toch allemaal zaken waar je ook gewoon op een blog zou kunnen reageren en een enkele keer gebeurt dat ook wel, maar meestal dus niet. Reageren doen de meesten op de ver van mijn bed show en niet op zaken waarop je hier kunt worden aangesproken, kennelijk.
Uw radicale stellingen gaan over nogal onschuldige onderwerpen. Ook als het over Israël en de Palestijnen gaat, vind ik zowel uw mening als die van Van Agt en Duisenberg niet echt beladen. Iets gedurfder wordt het als u schrijft over Marokkanen. Dan schrijft u dingen die ik voorzichtigheidshalve niet zou schrijven. Stel dat mensen op je werk je er op gaan aankijken, dat zou ik vervelend vinden. Stel dat een potentiële werkgever je googlet en je loopt daardoor die baan mis, dat heb ik er niet voor over. Dan kun je jezelf op het standpunt stellen: als ik daar op afgewezen wordt, dan zegt dat iets over hen en niet over mij en wil ik die baan niet eens. Maar dat standpunt hou ik alleen vol als er voldoende banen zijn en misschien dan nog niet eens. Het gebeurt wel vaker dat je een prettige samenwerking hebt met mensen die jouw ideeën niet moeten. Ik wil dat niet af laten ketsen op hun beperkte blik, want dan voel ik mij niet begrepen. Als ik in een commerciëel bedrijf solliciteer en het zou ter sprake komen dat ik Esperanto geleerd heb, dan zien zij mij als wereldvreemd. Mijn inschatting is dat hun beeld over mij dichter bij de waarheid komt, als zij dat feit juist niet kennen! Dus hou ik dat verborgen.
Ik blog onder een pseudoniem, voor het geval ik iets stoms schrijf. (Uw schrijfsnelheid is trouwens zo hoog, dat deze reactie van mij in de Google-resultaten snel naar de bodem zal zinken, mocht iemand weten wie Jan Stemerdink is.) Je zou willen dat je in een land leeft, waarin je alles in vrijheid kunt zeggen, maar het zijn anderen die bepalen in hoeverre je dat doet. Als je PVV stemt, kun je dat beter niet openbaar maken, zolang je nog afhankelijk bent van werkgevers of opdrachtgevers. Zoals gezegd kun je er voor kiezen je daar niets van aantrekken, maar daar zijn lasten aan verbonden. En iedere beslissing in het leven is een afweging van voors en tegens.
Zo zijn er meer onderwerpen. Als bekend is dat je naar parenclubs gaat, wordt je misschien op een bepaalde manier bekeken. Heb je dat er voor over? Hetzelfde geldt voor hoerenbezoek. Er zijn opvallend weinig mensen met een mening over hoeren, bang om een bepaalde verdenking te creëren. Als je van mening bent dat de medische behandeling van een bepaalde erfelijke aandoening vergoed zou moeten worden, dan zou ik ook oppassen. Voor je het weet, gaan ze jouw premie verhogen.
De risico’s zullen verschillen per sector en per onderwerp. Als je vindt dat de vrouw achter het aanrecht hoort, dan kun je daar in de agrarische sector misschien wel mee wegkomen, maar in de ambtenarij niet. Als je Esperantist, naturist of communist bent, dan zal dat in de ambtenarij juist veel meer geaccepteerd worden dan in het bedrijfsleven. Als je PVV stemt, wordt dat in de ambtenarij niet geaccepteerd. In het bedrijfsleven misschien wel, maar wil je dat risico nemen?
‘Als je PVV stemt, wordt dat in de ambtenarij niet geaccepteerd’, het zegt mij meer over de macht en invloed van de ambtenarij dan over de PVV. Het bevestigd mijn vermoeden dat onze zgn. ‘democratische rechtsstaat’ in wezen niets anders is dan een ‘ambtenarendicdatuur’ welke, als puntje bij paaltje komt, het hier voor het zeggen heeft. Wie de strijd van de firma Chipshol gevolgd heeft, begrijpt wat ik bedoel!
Mensen die een volle baan hebben komen al nauwelijks toe aan het lezen van alles wat hier geschreven wordt… laat staan dat er wat te schrijven valt dat waarde toevoegt..
Het zou goed zijn als u een podium vond (e.g. een dagblad) waardoor een grotere groep mensen wel moet reageren. Nu is een mening die pijn doet makkelijk te negeren, het staat toch slechts op een blog, beter maar niet reageren want Kasdorp krijgt hier toch gelijk en dat verergert de situatie alleen.
Zo blijven vooral lezers over die het wel eens zijn met het geschrevene, de sociologen zul je hier niet veel vinden..
Uw vraag wekt verbazing. We leven in een vrij land? In onderwijs-, overheids- en bestuurskringen moet men zich minimaal stilzwijgend conformeren aan de heersende politiek correcte cultuur wil men daar overleven of carrière maken. In media kringen behoort een journalist pas echt tot de toppers in dat vak als hij zich ontpopt als een betrokken activist. Frans Timmermans is het Popidool van links Nederland en een dapper mens als Hans Jansen een seniele oude dwaas. En wie als Joodse Nederlander het in zijn hoofd zou halen om in het openbaar standpunten zoals die van u te verkondigen of verdedigen is zijn leven niet langer zeker. De stank onder deze verstikkende deken is zo langzamerhand onverdraaglijk en het is hoog tijd om de boel eens flink te luchten en wat vrije schone lucht te happen.
Meneer Uri ,
ik had het niet beter kunnen zeggen !
Met Uri heb ook ik bedenkingen bij de media. De taak van een journalist is volgens mij om informatie te vergaren en door te geven. Daarbij gelden drie journalistieke principes, waarvan de eerste is dat je een verhaal zo objectief mogelijk probeert weer te geven. Het lijkt er echter meestal op dat men vindt dat je alleen een goed journalist kunt zijn als je kritisch bent, waarbij kritisch verstaan wordt als kritiek leveren en de geïnterviewde tegenspreken. Mensen met onmodieuze standpunten worden zo vaak onderbroken dat de primaire taak van de journalist, het vergaren van informatie, volledig ondergesneeuwd raakt.
Een programma als WNL op zondagmorgen is een reactie daarop. Men noemt zichzelf rechtse journalistiek. Maar dat klopt ook niet, het is schaamteloos en schandalig. Als je vind dat de journalistiek over het algemeen niet objectief, maar links, is; maak dan een programma waarvan je zegt dat dat wèl objectief is. Als je een programma rechtse journalistiek noemt, dan probeer je zelfs niet eens om objectief te zijn. Schaamteloos.
WNL, de EO, de VARA etc maken programma’s voor hun eigen achterban en doelgroep. Men kan daar lid van worden en weer opzeggen. De NOS daarentegen is een in de Mediawet vastgelegde publieke omroep, die tot taak heeft het media-aanbod voor de landelijke publieke mediadienst te verzorgen. Objectieve journalistiek dus voor ons allemaal. De NOS is naar eigen zeggen trots op de hoogstaande, objectieve berichtgeving en duiding. Een toerist die voor de grap eens een aantal dagen naar bijvoorbeeld ons journaal en een rubriek als Nieuwsuur zou kijken moet na het aanschouwen van onze bekende media mix van onzin en halve waarheden wel tot de conclusie komen dat er in zijn vakantie in dit land een socialistische coup heeft plaatsgevonden.
De ideologische ‘kleuring’ van de NOS is het resultaat van een proces dat zijn oorsprong heeft in de jaren 40-45 van de vorige eeuw. Men had het algemeen gedragen idee dat het na de oorlog allemaal ‘anders’ moest en wenste dat er in het na-oorlogse bestuur plaats zou worden ingeruimd voor mensen uit het verzet tegen de Duitse bezetter. Ongelukkiger wijs heeft dit o.a. tot gevolg gehad dat het ‘bonafide’ verzet in hoge mate gepenetreerd werd door het zgn.’pseudo verzet’, d.w.z. lieden die, voornamelijk na september 1944, zichzelf nog gauw even een ‘verzetsverleden’ probeerde aan te meten om na de oorlog een ‘invloedrijke’ positie te verwerven. De in die tijd ontstane ‘machtsstructuren’ bestaan nog steeds en is hun invloed nog steeds merkbaar. Niet alleen bij de NOS, maar in talloze andere instituties waarmee wij dagelijks te maken hebben.
Voor de oorlog was de ambtenarij conservatief en in hoofdzaak afkomstig uit de christelijke partijen. Na de oorlog is dat veranderd, onder meer doordat christenen zoals dominee Banning en seculiere socialisten in het verzet hadden samengewerkt. Maar de grote doorbraak naar het progressivisme dateert toch vooral uit de zestiger jaren en hangt samen met de plotselinge secularisatie van de samenleving. De PvdA was toen de enige grote partij waar de ongelovige ambtenaar terecht kon. De VVD was niet echt in de overheid geïnteresseerd, maar verdedigde de belangen van het bedrijfsleven. De opkomst van rechtse politieke partijen dateert pas van de eeuwwisseling.
Ik heb nog eens nagekeken wat u ruim 2 jaar geleden schreef over ‘De doofpot en het Meertensinstituut’ plus mijn reactie daarop. Hier hebben we zo’n instituut met een dubieus oorlogsverleden waar men, om de eigen werkgelegenheid en rechtspositie veilig te stellen, elkaar coute que coute de hand boven het hoofd houdt. Het betreft hier niet alleen het Meertensinstituut maar ook de KNAW (Koninklijke Academie van Wetenschappen) en het NIOD (Nederlands Instituut voor Oorlogs Documentatie) zijn bij deze ‘doofpotaffaire’ betrokken.
Uw schets over het ontstaan van de na-oorlogse ‘machtsverhoudingen beschouw ik dan ook als ‘schone schijn’; ik houd mij aan Maurice de Hond’s adagium ‘Nederland is een facadeland’, en ben ik van mening dat deze facade in die jaren, vlak na de oorlog, is ontstaan.
Ik zal U niet langer tegen spreken. U kunt best gelijk hebben
U heeft beide gelijk. Het facadeland is tegen het einde van de oorlog ontstaan en woekert tot mijn verdriet maar niet mijn verbazing in vele grijs tinten voort. De erfenis van de zestiger jaren is een ramp die zich nog altijd voltrekt en ons land heeft overgeleverd aan sociologen en activisten, verslagen vol vergezichten en ideologische prietpraat. Dat links Nederland nu zover heen is dat het, rondlopend in “Ik Ben Een Marokkaan” T-shirt, aandringt op rehabilitatie van figuren als Aantjes en meent dwazen als Van Agt in de armen te moeten sluiten is stuitend maar zo langzamerhand ook lachwekkend te noemen. Het laat zien dat de dwaasheid daar zijn toppunt heeft bereikt. Vooralsnog is er in die kringen geen sprake van zelfinzicht laat staan enig gevoel voor humor. Zelfs het complete leger VARA cabaretiers kan dat niet verhullen.
‘Je hebt volkomen gelijk, maar je hebt er niks aan’, dat was toch, achteraf, wel een wijze les die ik van m’n vader heb mee gekregen. Zo is het met het bovenstaande ook, je brengt er mensen mee in verwarring en je plaatst je buiten de groep. Niet dat dat mij nu zoveel kan schelen, maar anderen, familieleden, hebben daar last van!
Maar zie het als een bril, een bijzondere bril, waarmee men dingen ziet die een ander niet ziet, maar waarmee men wel een stuk dichter bij de ‘waarheid’, ook al is die nog zo subjectief, komt dan de ‘deskundigen’ die niet over een dergelijk ‘hulpmiddel’ beschikken!
en dan dit,
Vanaf 2008 is er bezuinigd bij de NS. In 2013 het meest ineens. (2013) Er wordt gevreesd voor een massa ontslag bij de Nederlandse Spoorwegen. Er is uit een intern document gebleken dat er de komende jaren mogelijk 1000 mensen op straat komen te staan bij de NS.
2013,
Er zal bij de NS de aankomende jaren 100 miljoen bezuinigd moeten worden. Bij de afdelingen automatisering, inkoop en financiële zaken zou 30% van de kosten geschrapt kunnen worden.
Bij NS wordt er gezegd dat ze zichzelf niet herkennen in de combinatie van 100 miljoen besparen en duizend mensen ontslaan.
Er werd door de woordvoerder van de NS wel benadrukt dat er nog niet duidelijk is hoeveel banen er geschrapt zullen worden, maar zou het mogelijk om enkel duizenden kunnen gaan.
2016,
klachten die zijn veroorzaakt door de kankerverwekkende stof Chroom-6. Deze week werd bekend dat werklozen bij vestiging in Tilburg jarenlang onderhoud hebben gepleegd aan treinen met de giftige stof.
Chroom-6, ofwel chroom(VI)oxide, of chroomtrioxide heeft het scheikundig symbool CrO3. Deze donkerrode stof lost goed op in water, waarin het een sterk zuur vormt en dus zeker met zacht vochtig weefsel zoals longen, nieren slokdarm en vele meer te noemen.
Nu anno 2016 worden werklozen “gedeporteerd” naar een nieuw soort van technische gaskamer. “CHROOM -6”
Het kan onder meer allergische reacties veroorzaken bij inademing zoals neusbloedingen, huiduitslag, maagzweren en zelfs lever- en nierschade of longkanker.
Volledige betalende functies die nu worden onbeschermd uitgevoerd door werklozen.
De nieuwe technische gaskamer anno 2016
“Bedankt Rutte” Voor de Vrije Marktwerking, . . . .voor rijken. 2x modaal of minder mogen sterven.
Tig duizend politie agenten ontslagen, wordt nu opgevulde door BOA’s en vrijwilligers.
Dit geld op alle bedrijftaken,
Hulpverlener, Ziekenzorg en ga zo maar door.
Juist deze organisaties houden bergen (miljoenen tot enkele miljarden) met geld over maar klagen
dat men de verwachte winst moeten bijstellen.
Ja Als je de verwachtingen op 10 miljard winst berekend en er maar 9 miljard winst is gemaakt, . .
Arme sloebers, . .een technischs verlies van 1 Miljard
NEDERLAND, . .
Een land waar alles moet en niets meer mag, . . .Weer een stuk dichter bij de ‘waarheid’