Blog van Toon Kasdorp

Geplaatst op 30 oktober 2013 door akasdorp

UNRWA | United Nations Relief and Works Agency for Palestine …

Over akasdorp

gepensioneerd advocaat

Bekijk alle berichten van akasdorp →

Dit bericht werd geplaatst in strafrecht en criminologie. Bookmark de permalink .

7 reacties op

Daan zegt:

31 oktober 2013 om 15:04

Hebben we de laatste tijd niet bij herhaling berichten uit de V.S. gekregen over veroordeelden in moordzaken, wier onschuld na jarenlang verblijf in de gevangenis alsnog werd vastgesteld? Dat is heel wat meer dan alsnog twijfel zaaien over het overtuigende van het bewijs, wat in de strafprocedure al voldoende is voor vrijspraak. Een verdachte hoeft zijn onschuld immers niet te bewijzen. Ik acht het onaanvaardbaar dat de mogelijkheid om later alsnog je onschuld te bewijzen, met het bijbehorende eerherstel , hoe schraal die troost na jarenlang verblijf in de gevangenis ook moge zijn, radicaal uitgesloten wordt door voltrekking van de doodstraf. Laten we maar blijven bij het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens uit 1950 (EVRM), dat de doodstraf verbiedt.

Nederland is aan het EVRM gebonden, met alle andere EU-lidstaten, Noorwegen, IJsland, Zwitserland, Liechtenstein, Monaco, Andorra, San Marino, Servië, Montenegro, Bosnië-Herzegovina, Albanië, Turkije, Moldavië, Georgië, Armenië, Azerbaijan, Oekraïne en Rusland. De enige plek op de kaart van Europa is Wit-Rusland! Volgens het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten van 1966 (IVBPR) mogen alleen landen die de doodstraf niet hebben afgeschaft, deze in bepaalde omstandigheden blijven uitvoeren. Inderdaad staat het verbod van de doodstraf door het Verdrag van Lissabon van 2007 ten overvloede ook nog eens in het EU-Verdrag. Hoe interessant uw beschouwingen ook zijn, herinvoering van de doodstraf is ondenkbaar, ook een tijdelijke herinvoering, taboe of geen taboe, debat of geen debat.

In dit verband en naar aanleiding van het recente rapport van de Raad van Europa over de mensenrechtensituatie in Nederland het volgende. De Raad van Europa is, anders dan velen denken, geen orgaan van de Europese Unie, maar de organisatie die over het EVRM gaat en zetelt in Straatsburg, net als het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM), dat in hoogste instantie oordeelt over de interpretatie en toepassing van het EVRM. Dit hof moet niet verward worden met het Hof van Justitie van de Europese Unie, dat in Luxemburg zetelt (voorheen genaamd: Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen), dat gaat over de interpretatie en toepassing van EU-recht. Laatst bevroeg Rutger Castricum van het televisieprogramma PowNews (PowNieuws?) een aantal Tweede Kamerleden over “deze nieuwe bemoeiienis van Brussel”. Verbijsterend was dat niemand, ook Pechtold niet, in zijn antwoord zei dat het rapport uit Straatsburg kwam en niet uit Brussel en dat de Raad van Europa héél wat anders is dan de Europese Unie en daarmee niets te maken heeft, anders dan dat alle EU-lidstaten ook lid zijn van de Raad van Europa.
- akasdorp zegt:
  
  31 oktober 2013 om 15:18
  
  Dag Daan,
  Je reactie geeft precies aan wat ik bedoel. Het is kennelijk een taboe onderwerp als je werkelijk meent dat de de bezwaren tegen de doodstraf .sterker worden naar mate er meer ondertekenaars zijn van het EVRM verdrag. En natuurlijk moet de doodstraf niet uitgesproken worden als er enige twijfel kan zijn over het bewijs van het ten laste gelegde. Mijn idee was dat de doodstraf de geschikte straf zou zijn voor mensen die bewijsbaar een misdadig leven lijden. Maar ik ben me bewust dat het niettemin raakt aan een van de grondslagen van de humanistische samenleving en dat voor- en nadelen tegen elkaar moeten worden afgewogen. Maar daarvoor heb je wel een discussie nodig..
Daan zegt:

31 oktober 2013 om 15:06

Ik bedoelde: De enige witte plek op de kaart van Europa is Wit-Rusland!
Daan zegt:

1 november 2013 om 02:28

Ik heb het EVRM niet genoemd als inhoudelijk bezwaar tegen de doodstraf, maar alleen als iets wat de afschaffing ervan onomkeerbaar maakt. Het IVPPR (Bupo-verdrag) en het EU-Verdrag versterken die onomkeerbaarheid alleen maar.
- akasdorp zegt:
  
  1 november 2013 om 02:53
  
  Ik kan je niet volgen Daan. Die verdragen kunnen je toch niet tegenhouden om er over na te denken of het wel zo verstandig is om het zonder doodstraf te stellen?
Daan zegt:

1 november 2013 om 15:35

Nadenken kunnen de verdragen niet verbieden en die gedachte is met de slechtste wil niet uit mijn bijdrage te halen, maar herinvoeren van de doodstraf kunnen en doen ze wél. Alleen opzegging van het EVRM, het IVBPR (Bupo-verdrag) en het EU-verdrag, met bijbehorende uittreding uit de Raad van Europa, de VN (?) en de EU, kunnen herinvoering mogelijk maken. En dan worden we de tweede witte plek op de kaart van Europa. Is dat nou echt niet te volgen? Of vindt u me alleen maar een flauwe spelbreker (‘spel’ in de letterlijke betekenis van het woord) door te wijzen op de beletselen tegen de verwezenlijking van uw standpunt? Gaat u soms veronderstellenderwijs maar stilzwijgend uit van verdragswijzigingen met in elke van de drie een opheffing van het verbod?

Overigens gaat uw erkenning dat “natuurlijk […] de doodstraf niet uitgesproken [moet] worden als er enige twijfel kan zijn over het bewijs van het ten laste gelegde” langs het punt heen dat dit nu eenmaal helaas soms gebeurt. Ook als het misdrijf waarvoor iemand met een gevestigd crimineel bestaan,veroordeeld wordt (met oplegging en executie van de doodstraf), ‘slechts’ een druppel is die de emmer doet overlopen, zou dat niet een druppel mogen zijn die door een fout van de politie, het openbaar ministerie of de rechtbank in de emmer valt. Is er niet inmiddels ook in ons land in enkele moordzaken later de onschuld van veroordeelden alsnog komen vast te staan?
- akasdorp zegt:
  
  1 november 2013 om 16:29
  
  Zo slecht is mijn wil niet en ik haalde het er uit. Verdragen kunnen worden aangepast, maar dan moet een lidstaat dat eerst aan de orde stellen en voor het zover is zal er eerst in redelijkheid over gediscussieerd moeten worden. Denk niet Daan dat wij de enige zijn in Europa waar het uit de hand aan het lopen is met de beroepscriminaliteit. Het staat je vrij te wijzen op de juridische belemmeringen, maar de veronderstelling dat ik die niet zou kennen lijkt me nogal naïef.
  Het rapport uit Illinois waar ik op wees geeft verschillende aanwijzingen hoe een miscarriage of justice vermeden kan worden. Dat neemt niet weg dat dan nog steeds zo nu en dan iemand ten onrechte zal worden geëxecuteerd, hoeveel voorzorgen je ook neemt. Maar als je de doodstraf beperkt tot de beroepscriminelen en de gruwelijke misdrijven waarbij een vergissing is uitgesloten, dan is de kans dat een boef ten onrechte wordt geëxecuteerd kleiner dan dat hij onder een auto komt. Ik weet niet of of ik zelf door dit argument overtuigd ben maar in elk geval vond ik wel dat er over nagedacht moest worden. De groei van de misdaad op zijn beloop laten kan ook niet.Als je betoog zou moeten lezen als een pleidooi voor verhoging van de kwaliteit van onze justitie zou ik het beter kunnen volgen.