De toekomst van de Benelux.

Een paar jaar geleden stond een interview met een Belg in Vrij Nederland. Hij kende ons land goed, had hier kantoor gehouden in plaatsen als Hilversum en Almere, waar je inderdaad meer over Nederland kunt opsteken dan in Amsterdam. Wat hij er van vond kwam er eigenlijk niet helemaal uit. Het waren vooral suggesties van de interviewer, die hij dan voorzichtig beaamde of betwijfelde. Maar alles bij elkaar zat hij toch liever in België, leek het me. Hij vond het hier niet zo leuk  misschien maar samen vonden interviewer en geïnterviewde Nederland wel meer een echt land dan België. Dat is natuurlijk ook het belangrijkste verschil tussen de twee delen van de vroegere Lage Landen. En de taalkwestie natuurlijk. Landen al België en Italië, die een te groot deel van hun verleden door vreemden zijn geregeerd of bezet ontwikkelen maar moeilijk een eigen identiteit en vertonen vaak grote interne tegenstellingen.

De Belg vond dat Nederland achter liep bij de rest van Europa wat het
immigratievraagstuk betreft. Ik zie dat eerder omgekeerd. Nederland was wat dat immigratie vraagstuk aangaat daadwerkelijk een gidsland in Europa, samen met Zweden. We hadden hier al een socialistische samenleving met een progressieve humanistische moraal voordat die in de rest van Europa doordrong. Daarin paste de immigratie niet als probleem en godsdienst was helemaal iets uit de oude doos. We hebben decennia lang onze koppen in het zand gestoken, wat het integratievraagstuk aangaat.Dat dit hier sinds het begin van de nieuwe eeuw is gaan veranderen en dat het de laatste jaren ook in Duitsland lijkt te zijn omgeslagen zegt meer over de toekomst dan over het verleden van Europa.

België met haar Verhofstadt is nu als Nederland met Den Uijl in de zeventiger jaren. Ook in Frankrijk heerst nu een socialistische mentaliteit die er in de tijd van Mitterrand en Delors nog helemaal niet was. De ruk naar rechts die Nederland en Zweden hebben meegemaakt staat andere Europese landen nog te wachten. Die zullen er waarschijnlijk slechter tegen bestand blijken dan wij, dat is in elk geval mijn verwachting. De integratie van de niet westerse allochtonen vooral van de moslims onder hen is een groot probleem en daar zijn we voorlopig nog niet uit.

De oplossing voor schijnbaar onoplosbare problemen zit meestal in een sprong vooruit. Je moet het probleemveld in een totaal andere context, plaatsen waardoor er nieuwe en veel interessantere problemen lijken te ontstaan en de oude naar de achtergrond verdwijnen. Waarom zouden we de Benelux niet laten herleven en die dan op een andere manier gaan verdelen dan nu het geval is? Noord Nederland boven de rivieren wordt een apart deel. Brabant, Limburg en Vlaanderen wordt een nieuwe eenheid. Wallonië en Luxemburg een derde en Brussel, met Halle-Vilvoorde wordt een stadstaat ongeveer als het District Columbia in de VS en het kabinet van de EU-voorzitter vormt het bestuur. De Benelux heet voortaan officieel Pays Bas/ Nederland en is een federatie. Amsterdam wordt de federale hoofdstad, Den Haag de hoofdstad van Holland/Noord Nederland, Antwerpen van Vlaanderen/Zuid Nederland, Luxemburg van Wallonië/Luxemburg. In het Wallonië/Luxemburg en in Brussel spreekt men Frans en Duits, in de rest van de federatie Nederlands. Dialecten en volkstalen als Vlaams, Fries, Luxemburgs en Limburgs worden in ere gehouden. De internationale verdragen van elk van de drie nu nog autonome bestanddelen gelden voor de hele nieuwe federatie en voor zover ze overlappen mag men kiezen.

Als bestuursmodel voor de federatie geldt het model van het Vlaamse gewest. Dat lijkt het beste te functioneren van alle overheden in de Benelux. Van de gelegenheid van de fusie wordt gebruik gemaakt om de bestaande ambtelijk organisaties af te schaffen en ze te vervangen door nieuwe, zoals dat in België is gebeurd na de gewestvorming. Van de o publieke voorzieningen kiezen we de beste. Verkeer en waterstaat van Nederland, onderwijs en zorg van Vlaanderen etc. Politie en justitie doen we met zijn allen nog een keer helemaal opnieuw, net als het leger.

Voor de komende vijftig jaar zijn we dan met de gevolgen van de nieuwe staatkundige constructie bezig en alle bestaande problemen verdwijnen naar de achtergrond. Noord Nederland is van Wilders af. Die wordt burgemeester van Venlo en voorzitter van de senaat in Antwerpen. De Walloniërs die hun socialistische regering en hun uitkeringen kwijt raken gaan werken in Noord Nederland en vormen daar de nieuwe immigranten, met inburgeringscursussen, aanmoedigingspremies etc. Het lijkt mij allemaal een veel aardiger soort problemen dan wat we nu hebben en bovendien, we raken onderweg van heel veel overbodige rommel af. De nieuwe federatie is geen koninkrijk maar de deelstaten kunnen dat blijven als ze willen of worden. Te verwachten is, lijkt me, dat de huizen Oranje Nassau (Noord Nederland) en Nassau (Luxemburg) blijven en dat Saxen Coburg terugkeert naar Duitsland, maar dat zien ze zelf maar.